"Verleden, toekomst, tijd en ruimte komen allemaal voort uit het denken. Voorbij het denken is er alleen nu. Alleen wat nu is, is werkelijk
" Ramana Maharsi
Mannen, mannen, mannen!
Wat ik net ontdekte!
Elke 4 dagen komen er 1 miljoen mensen bij op aarde.
check : http://www.worldometers.info/nl/
Daar kraait geen haan naar. Niemand merkt er wat van.
Dat is nochtans evenveel als er in heel 2016 vluchtelingen naar Europa kwamen maar dan in 4 dagen.
in 2015 waren het er 1miljoen 256 duizend. (Vluchtelingen.) (Naar Europa.) En daar geraken we maar niet over uit-gepraat en -gediscussieerd, daarover roepen we elkaar boze dingen toe, slingeren we elkaar beledigingen naar het hoofd.
Dus ik vroeg me af hoeveel Syrische vluchtelingen zijn jullie al tegen gekomen.Persoonlijk. In 't echt. En had je er toen last van. Ging je bvb naar de supermarkt om eieren en er stond nog maar één doosje komt zo'n Syrische vluchteling en die neemt die eieren voor je neus mee. Moest jij iets anders eten die dag. Of je solliciteert naar een baan, waren er zeven Syrische vluchtelingen je voor! Valt toch niet tegenop te solliciteren! Vind je geen woning vanwege: alle woningen zitten vol Syrische vluchtelingen. Wilde je je kind inschrijven in een school. Ging niet. Scholen puilden uit van de Syrische vluchtelingen. enz.
Dit soort dingen zou je wel verwachten als je het debat beluistert.
Niet dat ik het debat overtrokken vind, ik snap wel, al die foto's en die filmpjes van die horden havelozen met kinderen op de arm in bootjes en met flapperende kleren in de wind energiek stappend voorbij een onbemande grenspost ergens. De haren rijzen je ten berge ...
Maar ondertussen gebeurt elke 4 dagen geruisloos hetzelfde als in zo'n heel jaar vluchtelingencrisis, sijpelt de wereld geruisloos vol babietjes, die straks allemaal onze banen gaan inpikken en de planeet belasten met hun aanwezigheid, hun stemgedrag, ... een ecologische ramp zonder weerga ...
Dus : vraagje: Moeten we het daar dan ook niet 's over hebben!?
2016
Wat ik tot mijn afgrijzen vast stel is dat ik in geen enkel analyse iets terug vind dat houvast biedt voor de toekomst.
Ik vrees dat een grote vergissing die we maken is te denken dat het een politiek probleem is. We zijn niet ontevreden omdat onze politici foute beslissingen nemen. We zijn ontevreden omdat er in de bedrijven waarin we werken niet naar ons wordt geluisterd. Omdat alles wordt gemanaged, van bovenaf en omdat de managers niet geïnteresseerd zijn in wat er op de vloer gebeurd. Omdat de managers alleen naar de data kijken en daarbij één knop vooral in het oog houden : Winst / aandeelhouders. Dat leidt tot hoge werkdruk, massaontslagen en algemene onvrede. Het is een illusie te denken dat de politiek dit kan veranderen. De politiek van links naar rechts gelooft ook in het sprookje Groei /banen /koopkracht/ welvaart. Het is dat sprookje dat niet meer werkt. E Dat moet doorzien worden. Het is een economische probleem. En het moet dus economisch worden opgelost. We moeten anders over economie gaan denken. De politici zijn niet bij machte dat sprookje te ontmantelen. Dat moet van elders komen. Nu is het de consument die reageert via de stembus. Maar het is een onhandige reactie waarvan het effect tegengesteld zal zijn aan het beoogde doel. De politiek gelooft dat zij het is die de dingend reguleert. Dat is niet zo. De politiek vertaalt en verdedigt alleen naar de kiezer wat het bedrijfsleven nodig heeft. Anders dreigt het bedrijfsleven met minder investeringen, minder banen, minder koopkracht en alle verdere ellende. Maar ook als de politiek netjes probeert te doen wat het bedrijfsleven nodig heeft schrapt het bedrijfsleven banen. Neem Caterpillar , neem ING. En die lui van Caterpillar doen niet eens de moeite om het in Brussel te komen uitleggen. ING slaat onze protesterende premier met zijn winstcijfers in het gezicht. De politiek staat machteloos. De politiek is slechts een schijnvertoning, een rookgordijn, een bedwelmende parade omtrend gelijk en ongelijk en de media maken daar entertainment van, de politiek is als een lichtbak waar we ons als konijnen starend in verliezen. Ondertussen doet de jager/ de economie waar hij zin in heeft.
De kloof tussen politiek en burger vind zijn oorsprong in de kloof tussen manager en vloer. Politici proberen zich bovendien nog ’s als managers te profileren. En omdat de politicus in tegenstelling tot de manager zichtbaar is lijkt al het onheil van bij hen te komen en daar te kunnen worden opgelost. Een vergissing. Het onheil zit in de bedrijfsstructuren, in het eenzijdig streven naar winst, De manager die overal onzichtbaar van bovenaf bepaalt wat er op de vloer moet gebeuren. Met als onbevraagbare grootheden rendement, flexibiliteit, efficiëntie, etc. En hoe de mensen op de vloer daartegen ook bezwaar aan te tekenen, hoeveel er ook uit vallen door burnout en depressie. Het management blijft oostindisch doof, zolang het nieuwe technieken vind om winst te boeken. Geen enkele politicus kan daartegenop met zijn luisterbereidheid. Geen enkele politicus kan die mensen het gevoel geven dat ze gehoord worden. Vandaar dat baldadige, wanhopige en opportunistische (neoliberaal) stemgedrag dat heeft geleid tot Trump
En de weerzin tegen het genuanceerde verhaal van links is in wezen de weerzin tegen het hermetische verhaal van de manager met zijn prognoses en statistieken waar niks tegenin te brengen is.
Dat is ook de reden waarom op links de leugen groter is dan op rechts. Links belooft er namelijk te zijn voor iedereen terwijl ze ondertussen vast houdt aan het winsteconomische verhaal dat iedereen vermorzelt. Dàt is waarom de mensen afhaken. En niemand legt daar vooralsnog de vinger op.
Rechts belooft niet expliciet welvaart voor iedereen. In tegendeel rechts belooft mensen uit te sluiten. En wat recht vooral beloofd en ook waar maakt is dat het de mensen terug een stuk identiteit geeft die het door het rucksichlose ecnomische systeem is verloren. Rechts doet dat op twee manieren. Positief door het gevoel versterken een Vlaming, een Amerikaan een Duitser etc. te zijn opnieuw. En negatief door de mensen een vijand voor te schotelen die een deel van de schuld voor de problemen krijgt toegeschoven. Bij ons zijn dat de Walen / socialisten. Trump schiet op Mexicanen en Moslims. Over de hele wereld zijn het de linkse intellectuelen.
Daarom dat links zich dringend moet gaan bezinnen over een totaal ander verhaal.
Als je er wil zijn voor de mensen, bindt dan, zoals Bernie Sanders en Susan Sarandon na de verkiezingen verkondigden, de strijd aan met het corporatisme.
Vindt een nieuw economisch systeem uit. Waarbij welvaart wordt geconsolideerd zonder groei. (cfr Tim Jackson) Waarbij wordt nagedacht over een andere manier van winst boeken (sociaal, duurzaam, etc.) over de functie van een baan (niet alleen om rekeningen te betalen maar vooral om in een sociale context, door samen met anderen de schouders ergens onder te zetten een gevoel van eigenwaarde en identiteit te verwerven) een over mogelijkheid van een gratis inkomen. Al deze di gen bestaan al en werken. Alleen nog op veel te kleine schaal.
Links moet gaan kiezen voor een groene coöperatieve economie, waarbij de werknemer opnieuw mede verantwoordelijk en medezeggenschap in het bedrijf. Een economie waarin de vloer opnieuw een stem krijg. En de werknemer daardoor opnieuw identiteit.
Dat zal rechts de wind uit de zeilen halen. Want mensen zijn in wezen goed. Als ze goed worden behandeld hebben ze geen zin in vijandschap en uitsluiting. Zullen ze er ook niet meer voor kiezen. Afgezien van die minderheid die dat altijd zal blijven doen.
- De Graef.